Narzędzia użytkownika

Narzędzia witryny


Pasek boczny

Strony:

Linki:

notatki:prolog

To jest stara wersja strony!


Prolog: Podstawy programowania logicznego

Programy do uruchomienia Prologa

Wstęp

Prolog (Programming in Logic) to jeden z najstarszych i najbardziej znanych języków programowania deklaratywnego. Został stworzony w latach 70-tych XX wieku przez Alaina Colmeraura i Phillipa Rousselota. Jest to język, w którym programista opisuje problem w postaci faktów, reguł i zapytań, a system komputerowy samodzielnie wyciąga wnioski i szuka rozwiązań.

Zastosowania Prologa

Prolog jest szeroko stosowany w dziedzinach, które wymagają rozwiązywania problemów logicznych, takich jak:

  • Sztuczna inteligencja (AI): Prolog jest używany do tworzenia systemów eksperckich, systemów wnioskowania i robotyki, gdzie konieczne jest podejmowanie decyzji na podstawie dostępnych danych.
  • Analiza i przetwarzanie języka naturalnego: Prolog znajduje zastosowanie w przetwarzaniu języka naturalnego (NLP), ponieważ potrafi analizować i przetwarzać struktury językowe.
  • Bazy danych: Prolog może być używany do tworzenia baz danych i systemów wyszukiwania, w których relacje między danymi są wyrażone za pomocą faktów i reguł.
  • Rozwiązywanie problemów matematycznych: Dzięki swojej logice, Prolog jest wykorzystywany do rozwiązywania problemów związanych z teorią grafów, szukaniem ścieżek, algorytmami planowania i innymi problemami kombinatorycznymi.

Drzewo Genealogiczne

To jest fakt w Prologu, który opisuje relację „rodzic”. W tym przypadku:

rodzic(jozef,jacek) oznacza, że Józef jest rodzicem Jacka.

Fakty w Prologu są podstawowymi stwierdzeniami, które są uznawane za prawdziwe. Każdy fakt składa się z predykatu (np. rodzic) i argumentów (np. jozef i jacek), które stanowią dane związane z tym predykatem.

W Prologu \+ oznacza negację. Jest to operator, który sprawdza, czy wyrażenie jest fałszywe. Możesz to rozumieć jako zapytanie „Czy to nie jest prawda?”. Operator \+ działa jak negacja logiczna w innych językach programowania.

Przykład użycia negacji:

\+ rodzic(jozef, jacek).

To zapytanie sprawdza, czy Józef nie jest rodzicem Jacka. Jeśli fakt rodzic(jozef, jacek) nie jest zapisany w bazie danych, wynik będzie prawda (ponieważ negacja fałszywego stwierdzenia daje prawdę). Jeśli taki fakt istnieje, wynik będzie fałsz.

Negacja w Prologu działa w następujący sposób:

  • \+ A będzie prawdą, jeśli A jest fałszywe.
  • \+ A będzie fałszem, jeśli A jest prawdą.

Przykłady:

  • Jeśli mamy fakt rodzic(jozef, jacek), zapytanie \+ rodzic(jozef, jacek). zwróci fałsz.
  • Jeśli mamy zapytanie \+ rodzic(krzysztof, jacek). (które nie jest zapisane jako fakt w bazie), to zwróci prawdę.

Predykaty i reguły:

% fakty
małżeństwo(jacek,iza).
małżeństwo(andrzej,anna).
małżeństwo(jan,krystyna).
małżeństwo(jozef,halina).
małżeństwo(cezary,cecylia).
małżeństwo(henryk,hanna).
małżeństwo(darek,dorota).
 
% dzieci(jacka i iza)
rodzic(jacek,krzys).
rodzic(iza,krzys).
rodzic(jacek,ola).
rodzic(iza,ola).
rodzic(iza,julek).
 
%dzieci anrzej i anna
rodzic(andrzej,jas).
rodzic(anna,jas).
 
% dzieci jana i krystyny
rodzic(krystyna,iza).
rodzic(krystyna,jagoda).
rodzic(krystyna,andrzej).
rodzic(krystyna,jurek).
rodzic(jan,iza).
rodzic(jan,jagoda).
 
 
rodzic(jan,andrzej).
rodzic(jan,jurek).
 
% dzieci cezary i cecylia
rodzic(cecylia,halina).
rodzic(cezary,halina).
 
% dzieci dorota i darek
rodzic(dorota,danuta).
rodzic(dorota,nadzieja).
rodzic(darek,danuta).
rodzic(jacek,nadzieja).
 
% dzieci jozefa i haliny
rodzic(halina,jacek).
rodzic(halina,hanna).
rodzic(halina,piotrek).
 
rodzic(jozef,jacek).
rodzic(jozef,hanna).
rodzic(jozef,piotrek).
 
rodzic(adam,julek).
 
kobieta(iza).
kobieta(jagoda).
kobieta(ola).
kobieta(krystyna).
kobieta(halina).
kobieta(hanna).
kobieta(cecylia).
kobieta(dorota).
kobieta(anna).
kobieta(nadzieja).
 
%reguły
 
mężczyzna(X) :- \+ kobieta(X).
ojciec(X,Y) :- rodzic(X,Y), mężczyzna(X).
matka(X,Y):- rodzic(X,Y), kobieta(X).
dziecko(X,Y) :- rodzic(Y,X).
 
wnuk(X,Y) :- dziecko(D,Y), dziecko(X,D).
 
rodzeństwo_n(X,Y) :- 
  matka(M,Y), 
  matka(M,X),
  ojciec(O,Y),
  ojciec(O,X), X \= Y.
 
rodzeństwo_p(X,Y) :- 
  matka(M,Y), 
  matka(M,X), 
  ojciec(O1,Y), 
  ojciec(O2,X), 
  X \= Y, 
  O1 \= O2.
 
rodzeństwo_p(X,Y) :- 
  matka(M1,Y), 
  matka(M2,X), 
  ojciec(O,Y), 
  ojciec(O,X), 
  X \= Y, 
  M1 \= M2.
 
rodzeństwo(X,Y) :- 
  rodzeństwo_n(X,Y); 
  rodzeństwo_p(X,Y).
 
siostra(X,Y) :- rodzeństwo(X,Y), kobieta(X).
brat(X,Y) :- rodzeńśtwo(X,Y), mężczyzna(X).
 
mąż(X,Y) :- 
  mężczyzna(Y), 
  małżeństwo(X,Y), 
  kobieta(Y).
 
żona(X,Y) :- 
  kobieta(X), 
  małżeństwo(X,Y), 
  mężczyzna(Y).

Przykładowe zapytania:

% Zapytania do modelu Prolog
% Komentarze wyjaśniające, co każde zapytanie robi
 
% Pytanie 1: Sprawdzamy, czy Jacek i Iza są małżeństwem.
% Zapytanie sprawdza fakt w bazie danych
małżeństwo(jacek, iza).  % Oczekiwana odpowiedź: tak (True)
 
% Pytanie 2: Sprawdzamy, kto jest ojcem Krzysia.
% Zapytanie testuje regułę "ojciec"
ojciec(X, krzys).  % Oczekiwana odpowiedź: X = jacek
 
% Pytanie 3: Sprawdzamy, kto jest matką Oli.
% Zapytanie testuje regułę "matka"
matka(X, ola).  % Oczekiwana odpowiedź: X = iza
 
% Pytanie 4: Kto jest dzieckiem Jacka?
% Zapytanie testuje regułę "dziecko"
dziecko(X, jacek).  % Oczekiwana odpowiedź: X = krzys ; X = ola ; X = nadzieja
 
% Pytanie 5: Sprawdzamy, czy Krzysiu i Ola to rodzeństwo.
% Zapytanie testuje regułę "rodzeństwo_n" (rodzeństwo na podstawie tych samych rodziców)
rodzeństwo_n(krzys, ola).  % Oczekiwana odpowiedź: tak (True)
 
% Pytanie 6: Kto jest wnukiem Jana?
% Zapytanie testuje regułę "wnuk"
wnuk(X, jan).  % Oczekiwana odpowiedź: X = iza ; X = jagoda ; X = andrzej ; X = jurek
 
% Pytanie 7: Sprawdzamy, czy Iza i Jagoda są siostrami.
% Zapytanie testuje regułę "siostra"
siostra(iza, jagoda).  % Oczekiwana odpowiedź: tak (True)
 
% Pytanie 8: Kto jest mężem Anny?
% Zapytanie testuje regułę "mąż"
mąż(X, anna).  % Oczekiwana odpowiedź: X = andrzej
 
% Pytanie 9: Kto jest żoną Jana?
% Zapytanie testuje regułę "żona"
żona(X, jan).  % Oczekiwana odpowiedź: X = krystyna
 
% Pytanie 10: Kto jest bratem Izy?
% Zapytanie testuje regułę "brat"
brat(X, iza).  % Oczekiwana odpowiedź: X = andrzej ; X = jurek
 
% Pytanie 11: Kto jest ojcem Jasem?
% Zapytanie testuje regułę "ojciec"
ojciec(X, jas).  % Oczekiwana odpowiedź: X = andrzej
 
% Pytanie 12: Sprawdzamy, czy Jacek i Halina są małżeństwem.
% Zapytanie testuje fakt w bazie danych
małżeństwo(jacek, halina).  % Oczekiwana odpowiedź: nie (False)
 
% Pytanie 13: Kto jest ojcem Jagody?
% Zapytanie testuje regułę "ojciec"
ojciec(X, jagoda).  % Oczekiwana odpowiedź: X = jan
 
% Pytanie 14: Kto jest matką Krystyny?
% Zapytanie testuje regułę "matka"
matka(X, krystyna).  % Oczekiwana odpowiedź: brak odpowiedzi, ponieważ nie mamy takiego faktu
 
% Pytanie 15: Kto jest rodzeństwem Haliny?
% Zapytanie testuje regułę "rodzeństwo"
rodzeństwo(X, halina).  % Oczekiwana odpowiedź: X = cezary ; X = cecylia
 
% Pytanie 16: Kto jest siostrą Izy?
% Zapytanie testuje regułę "siostra"
siostra(X, iza).  % Oczekiwana odpowiedź: X = jagoda

Zagadka kryminalna

W Prologu \= oznacza nierówność.
To jest operator porównania, który sprawdza, czy dwie wartości (lub zmienne) są różne.
W tym przypadku:
X \= O oznacza, że X jest różne od O.

W Prologu _ jest tzw. anonimową zmienną. Oznacza to, że nie interesuje nas wartość tej zmiennej i nie będziemy jej używać w dalszej części programu. Prolog przyjmuje ją, ale nie przypisuje jej żadnej konkretnej wartości.

W Prologu możesz używać _, gdy nie zależy ci na wynikach tej zmiennej, np. w przypadku:

motyw(X, zazdrość) :-
    kobieta(X),
    zamordowana(O),
    romans(O, M),
    romans(X, M),
    X \= O.

W przypadku powyższym, zmienna M w regule romans(O, M) jest używana, ponieważ sprawdzamy romans między O a M, ale jeśli w innym przypadku nie chcemy używać jakiejś zmiennej, zapisujemy ją jako _:

romans(_, _). % przykładowy zapis, który oznacza, że nie zależy nam na wartościach

To mówi Prologowi: „Przyjmij wszystkie możliwe wartości, ale nie będziemy ich używać ani sprawdzać”.

Zatem _ pełni rolę zmiennej, której wartości nie będziemy wykorzystywać w dalszej logice.

Predykaty i reguły:

% Fakty
osoba(tomasz, 55, stolarz).
osoba(krzysztof, 25, piłkarz).
osoba(krzysztof, 25, rzeźnik).
osoba(piotr, 25, złodziej).
osoba(anna, 39, chirurg).
 
romans(anna, piotr).
romans(anna, krzysztof).
romans(agnieszka, piotr).
romans(agnieszka, tomasz).
 
zamordowana(agnieszka).
prawdopodobnie_zamordowana(agnieszka, kij_golfowy).
prawdopodobnie_zamordowana(agnieszka, łom).
 
pobrudzony(tomasz, krew).
pobrudzony(agnieszka, krew).
pobrudzony(krzysztof, krew).
pobrudzony(krzysztof, błoto).
pobrudzony(piotr, błoto).
pobrudzony(anna, krew).
 
posiada(tomasz, sztuczna_noga).
posiada(piotr, rewolwer).
 
podobne_obrażenia(sztuczna_noga, kij_golfowy).
podobne_obrażenia(noga_od_stołu, kij_golfowy).
podobne_obrażenia(łom, kij_golfowy).
podobne_obrażenia(nożyczki, nóż).
podobne_obrażenia(but_piłkarski, kij_golfowy).
 
% Fakty o płci
mężczyzna(piotr).
mężczyzna(krzysztof).
mężczyzna(tomasz).
 
kobieta(anna).
kobieta(agnieszka).
 
% Reguły
posiada(X, but_piłkarski) :- osoba(X, _, piłkarz).
posiada(X, piłka) :- osoba(X, _, piłkarz).
posiada(X, nóż) :- osoba(X, _, rzeźnik).
posiada(X, nóż) :- osoba(X, _, chirurg).
posiada(X, nożyczki) :- osoba(X, _, chirurg).
posiada(X, łom) :- osoba(X, _, złodziej).
posiada(X, noga_od_stołu) :- osoba(X, _, stolarz).
 
posiada(X, narzędzie_zbrodni) :-
    posiada(X, rewolwer);
    posiada(X, nóż);
    posiada(X, kij_golfowy);
    posiada(X, nożyczki);
    posiada(X, but_piłkarski);
    posiada(X, noga_od_stołu);
    posiada(X, sztuczna_noga);
    posiada(X, łom).
 
podejrzany(X) :-
    zamordowana(O),
    prawdopodobnie_zamordowana(O, Y),
    podobne_obrażenia(N, Y),
    posiada(X, N).
 
motyw(X, zazdrość) :-
    mężczyzna(X),
    zamordowana(O),
    romans(O, X).
 
motyw(X, zazdrość) :-
    kobieta(X),
    zamordowana(O),
    romans(O, M),
    romans(X, M),
    X \= O.
 
motyw(X, pieniądze) :-
    mężczyzna(X),
    osoba(X, _, złodziej).
 
morderca(X) :-
    podejrzany(X),
    zamordowana(O),
    motyw(X, _),
    pobrudzony(O, S),
    pobrudzony(X, S).
 
motyw_mordercy(M) :-
    morderca(X),
    motyw(X, M).

Odpowiedz na pytania:

Kto posiada narzędzia zbrodni ?
posiada(X, narzędzie_zbrodni).

Kto jest podejrzany o morderstwo?
podejrzany(X).

Jakie motywy zbrodni miały poszczególne osoby?
motyw(X, M).

Kto jest mordercą?
morderca(X).

Jaki motyw miał morderca?
motyw_mordercy(M).

Struktury listowe w języku Prolog

Struktury listowe w języku Prolog stanowią podstawowy mechanizm reprezentacji zbiorów danych. Listy są strukturami rekurencyjnymi, co umożliwia ich elastyczne przetwarzanie.

Definicja listy

Lista w Prologu to uporządkowany zbiór elementów, zapisany w nawiasach kwadratowych i oddzielony przecinkami:

[el1, el2, el3]

Lista może być również pusta:

[]

Operacje na listach

Dostęp do elementów

Lista może być rozbita na głowę (pierwszy element) i ogon (reszta listy):

[H|T]
  1. H – głowa listy (head)
  2. T – ogon listy (tail)

Przykład:

?- [H|T] = [1,2,3].
H = 1,
T = [2,3].

Sprawdzanie przynależności

Operator `member/2` sprawdza, czy element należy do listy:

member(X, [a,b,c]).

Łączenie list

Operator `append/3` służy do łączenia dwóch list:

append([1,2], [3,4], Result).
Result = [1,2,3,4].

Długość listy

Predykat `length/2` służy do określania długości listy:

length([a,b,c], N).
N = 3.

Rekurencja na listach

Ze względu na rekurencyjny charakter list, większość algorytmów operujących na listach korzysta z rekurencji.

Przykład sumowania elementów listy:

sum([], 0).
sum([H|T], S) :-
    sum(T, S1),
    S is H + S1.

Lista jako struktura danych

Listy mogą zawierać zmienne, inne listy, a także złożone struktury:

[[a,b], [c,d]]

Mogą także być niedomknięte (ang. open-ended lists):

[1,2|X]

Jest to przydatne przy konstruowaniu dynamicznych list.

Wypisywanie elementów listy

Predykat wypisujący każdy element listy w osobnej linii:

print_list([]).
print_list([H|T]) :-
    write(H), nl,
    print_list(T).

Przykład użycia:

?- print_list([apple, banana, cherry]).
apple
banana
cherry

Wyodrębnianie pierwszego elementu listy

Aby uzyskać pierwszy element listy, możemy użyć dopasowania wzorców (pattern matching) z użyciem operatora |.

Przykładowy predykat:

first_element([H|_], H).
  1. [H|_] – dopasowuje listę, gdzie `H` to pierwszy element, a `_` ignoruje resztę.
  2. H – zmienna zwracająca pierwszy element.

Przykład użycia:

?- first_element([a, b, c], X).
X = a.

Wyodrębnianie drugiego elementu listy

Aby uzyskać drugi element listy, możemy użyć dopasowania wzorców, omijając pierwszy element.

Predykat:

second_element([_, Second|_], Second).
  1. [_, Second|_] – ignoruje pierwszy element (`_`), przypisuje drugi do zmiennej `Second`, a resztę ignoruje.

Przykład użycia:

?- second_element([x, y, z], X).
X = y.

Wyodrębnianie ostatniego elementu listy

Aby uzyskać ostatni element listy, możemy wykorzystać rekurencyjne dopasowanie wzorców.

Predykat:

last_element([X], X).
last_element([_|T], X) :-
    last_element(T, X).
  1. [X] – dopasowanie jednoelementowej listy (ostatni element).
  2. [_|T] – rekurencyjne przeszukiwanie ogona listy, aż zostanie tylko jeden element.

Przykład użycia:

?- last_element([a, b, c, d], X).
X = d.

Wywołania rekurencyjne:

Znajdowanie elementu w liście

Aby sprawdzić, czy dany element znajduje się w liście, można skorzystać z wbudowanego predykatu `member/2`, albo zdefiniować własną wersję.

Wersja oparta na rekurencji:

in_list([X|_], X).
in_list([_|T], X) :-
    in_list(T, X).
  1. [X|_] – dopasowanie, jeśli pierwszy element listy to szukany element.
  2. [_|T] – rekurencyjne przeszukiwanie ogona listy.

Przykład użycia:

?- in_list([1, 2, 3, 4], 3).
true.
 
?- in_list([a, b, c], d).
false.

Alternatywa: użycie wbudowanego predykatu `member/2`:

?- member(3, [1,2,3,4]).
true.

Sprawdzanie, czy lista jest uporządkowana rosnąco

Predykat sprawdzający, czy elementy listy numerycznej rosną lub są równe (nie maleją):

sorted_asc([]).
sorted_asc([_]).
sorted_asc([X, Y | T]) :-
    X =< Y,
    sorted_asc([Y | T]).
  1. [] i [ _ ] — lista pusta lub jednoelementowa jest uporządkowana.
  2. [X, Y | T] — sprawdzamy, czy pierwszy element jest mniejszy lub równy drugiemu, a następnie rekurencyjnie resztę listy.

Przykład użycia:

?- sorted_asc([1, 2, 2, 4, 5]).
true.
 
?- sorted_asc([1, 3, 2, 4]).
false.

Wstawianie elementu do listy uporządkowanej rosnąco

Predykat, który wstawia element `X` do posortowanej listy rosnącej `List`, zwracając nową listę `Result`, również uporządkowaną rosnąco:

insert_sorted(X, [], [X]).
insert_sorted(X, [H|T], [X,H|T]) :-
    X =< H.
insert_sorted(X, [H|T], [H|R]) :-
    X > H,
    insert_sorted(X, T, R).
  1. Jeśli lista jest pusta, nowa lista to `[X]`.
  2. Jeśli `X` jest mniejsze lub równe pierwszemu elementowi `H`, wstawiamy `X` przed `H`.
  3. W przeciwnym razie rekurencyjnie wstawiamy `X` w ogon listy.

Przykład użycia:

?- insert_sorted(3, [1, 2, 4, 5], Result).
Result = [1, 2, 3, 4, 5].
notatki/prolog.1748345624.txt.gz · ostatnio zmienione: przez administrator