Prolog (Programming in Logic) to jeden z najstarszych i najbardziej znanych języków programowania deklaratywnego. Został stworzony w latach 70-tych XX wieku przez Alaina Colmeraura i Phillipa Rousselota. Jest to język, w którym programista opisuje problem w postaci faktów, reguł i zapytań, a system komputerowy samodzielnie wyciąga wnioski i szuka rozwiązań.
Prolog jest szeroko stosowany w dziedzinach, które wymagają rozwiązywania problemów logicznych, takich jak:
To jest fakt w Prologu, który opisuje relację „rodzic”. W tym przypadku:
rodzic(jozef,jacek) oznacza, że Józef jest rodzicem Jacka.
Fakty w Prologu są podstawowymi stwierdzeniami, które są uznawane za prawdziwe. Każdy fakt składa się z predykatu (np. rodzic) i argumentów (np. jozef i jacek), które stanowią dane związane z tym predykatem.
W Prologu \+
oznacza negację. Jest to operator, który sprawdza, czy wyrażenie jest fałszywe. Możesz to rozumieć jako zapytanie „Czy to nie jest prawda?”. Operator \+
działa jak negacja logiczna w innych językach programowania.
Przykład użycia negacji:
\+ rodzic(jozef, jacek).
To zapytanie sprawdza, czy Józef nie jest rodzicem Jacka. Jeśli fakt rodzic(jozef, jacek) nie jest zapisany w bazie danych, wynik będzie prawda (ponieważ negacja fałszywego stwierdzenia daje prawdę). Jeśli taki fakt istnieje, wynik będzie fałsz.
Negacja w Prologu działa w następujący sposób:
\+ A
będzie prawdą, jeśli A jest fałszywe.\+ A
będzie fałszem, jeśli A jest prawdą.Przykłady:
rodzic(jozef, jacek)
, zapytanie \+ rodzic(jozef, jacek).
zwróci fałsz.\+ rodzic(krzysztof, jacek).
(które nie jest zapisane jako fakt w bazie), to zwróci prawdę.Predykaty i reguły:
% fakty małżeństwo(jacek,iza). małżeństwo(andrzej,anna). małżeństwo(jan,krystyna). małżeństwo(jozef,halina). małżeństwo(cezary,cecylia). małżeństwo(henryk,hanna). małżeństwo(darek,dorota). % dzieci(jacka i iza) rodzic(jacek,krzys). rodzic(iza,krzys). rodzic(jacek,ola). rodzic(iza,ola). rodzic(iza,julek). %dzieci anrzej i anna rodzic(andrzej,jas). rodzic(anna,jas). % dzieci jana i krystyny rodzic(krystyna,iza). rodzic(krystyna,jagoda). rodzic(krystyna,andrzej). rodzic(krystyna,jurek). rodzic(jan,iza). rodzic(jan,jagoda). rodzic(jan,andrzej). rodzic(jan,jurek). % dzieci cezary i cecylia rodzic(cecylia,halina). rodzic(cezary,halina). % dzieci dorota i darek rodzic(dorota,danuta). rodzic(dorota,nadzieja). rodzic(darek,danuta). rodzic(jacek,nadzieja). % dzieci jozefa i haliny rodzic(halina,jacek). rodzic(halina,hanna). rodzic(halina,piotrek). rodzic(jozef,jacek). rodzic(jozef,hanna). rodzic(jozef,piotrek). rodzic(adam,julek). kobieta(iza). kobieta(jagoda). kobieta(ola). kobieta(krystyna). kobieta(halina). kobieta(hanna). kobieta(cecylia). kobieta(dorota). kobieta(anna). kobieta(nadzieja). %reguły mężczyzna(X) :- \+ kobieta(X). ojciec(X,Y) :- rodzic(X,Y), mężczyzna(X). matka(X,Y):- rodzic(X,Y), kobieta(X). dziecko(X,Y) :- rodzic(Y,X). wnuk(X,Y) :- dziecko(D,Y), dziecko(X,D). rodzeństwo_n(X,Y) :- matka(M,Y), matka(M,X), ojciec(O,Y), ojciec(O,X), X \= Y. rodzeństwo_p(X,Y) :- matka(M,Y), matka(M,X), ojciec(O1,Y), ojciec(O2,X), X \= Y, O1 \= O2. rodzeństwo_p(X,Y) :- matka(M1,Y), matka(M2,X), ojciec(O,Y), ojciec(O,X), X \= Y, M1 \= M2. rodzeństwo(X,Y) :- rodzeństwo_n(X,Y); rodzeństwo_p(X,Y). siostra(X,Y) :- rodzeństwo(X,Y), kobieta(X). brat(X,Y) :- rodzeńśtwo(X,Y), mężczyzna(X). mąż(X,Y) :- mężczyzna(Y), małżeństwo(X,Y), kobieta(Y). żona(X,Y) :- kobieta(X), małżeństwo(X,Y), mężczyzna(Y).
Przykładowe zapytania:
% Zapytania do modelu Prolog % Komentarze wyjaśniające, co każde zapytanie robi % Pytanie 1: Sprawdzamy, czy Jacek i Iza są małżeństwem. % Zapytanie sprawdza fakt w bazie danych małżeństwo(jacek, iza). % Oczekiwana odpowiedź: tak (True) % Pytanie 2: Sprawdzamy, kto jest ojcem Krzysia. % Zapytanie testuje regułę "ojciec" ojciec(X, krzys). % Oczekiwana odpowiedź: X = jacek % Pytanie 3: Sprawdzamy, kto jest matką Oli. % Zapytanie testuje regułę "matka" matka(X, ola). % Oczekiwana odpowiedź: X = iza % Pytanie 4: Kto jest dzieckiem Jacka? % Zapytanie testuje regułę "dziecko" dziecko(X, jacek). % Oczekiwana odpowiedź: X = krzys ; X = ola ; X = nadzieja % Pytanie 5: Sprawdzamy, czy Krzysiu i Ola to rodzeństwo. % Zapytanie testuje regułę "rodzeństwo_n" (rodzeństwo na podstawie tych samych rodziców) rodzeństwo_n(krzys, ola). % Oczekiwana odpowiedź: tak (True) % Pytanie 6: Kto jest wnukiem Jana? % Zapytanie testuje regułę "wnuk" wnuk(X, jan). % Oczekiwana odpowiedź: X = iza ; X = jagoda ; X = andrzej ; X = jurek % Pytanie 7: Sprawdzamy, czy Iza i Jagoda są siostrami. % Zapytanie testuje regułę "siostra" siostra(iza, jagoda). % Oczekiwana odpowiedź: tak (True) % Pytanie 8: Kto jest mężem Anny? % Zapytanie testuje regułę "mąż" mąż(X, anna). % Oczekiwana odpowiedź: X = andrzej % Pytanie 9: Kto jest żoną Jana? % Zapytanie testuje regułę "żona" żona(X, jan). % Oczekiwana odpowiedź: X = krystyna % Pytanie 10: Kto jest bratem Izy? % Zapytanie testuje regułę "brat" brat(X, iza). % Oczekiwana odpowiedź: X = andrzej ; X = jurek % Pytanie 11: Kto jest ojcem Jasem? % Zapytanie testuje regułę "ojciec" ojciec(X, jas). % Oczekiwana odpowiedź: X = andrzej % Pytanie 12: Sprawdzamy, czy Jacek i Halina są małżeństwem. % Zapytanie testuje fakt w bazie danych małżeństwo(jacek, halina). % Oczekiwana odpowiedź: nie (False) % Pytanie 13: Kto jest ojcem Jagody? % Zapytanie testuje regułę "ojciec" ojciec(X, jagoda). % Oczekiwana odpowiedź: X = jan % Pytanie 14: Kto jest matką Krystyny? % Zapytanie testuje regułę "matka" matka(X, krystyna). % Oczekiwana odpowiedź: brak odpowiedzi, ponieważ nie mamy takiego faktu % Pytanie 15: Kto jest rodzeństwem Haliny? % Zapytanie testuje regułę "rodzeństwo" rodzeństwo(X, halina). % Oczekiwana odpowiedź: X = cezary ; X = cecylia % Pytanie 16: Kto jest siostrą Izy? % Zapytanie testuje regułę "siostra" siostra(X, iza). % Oczekiwana odpowiedź: X = jagoda
W Prologu \=
oznacza nierówność.
To jest operator porównania, który sprawdza, czy dwie wartości (lub zmienne) są różne.
W tym przypadku:
X \= O
oznacza, że X
jest różne od O
.
W Prologu _
jest tzw. anonimową zmienną. Oznacza to, że nie interesuje nas wartość tej zmiennej i nie będziemy jej używać w dalszej części programu. Prolog przyjmuje ją, ale nie przypisuje jej żadnej konkretnej wartości.
W Prologu możesz używać _,
gdy nie zależy ci na wynikach tej zmiennej, np. w przypadku:
motyw(X, zazdrość) :- kobieta(X), zamordowana(O), romans(O, M), romans(X, M), X \= O.
W przypadku powyższym, zmienna M w regule romans(O, M) jest używana, ponieważ sprawdzamy romans między O a M, ale jeśli w innym przypadku nie chcemy używać jakiejś zmiennej, zapisujemy ją jako _
:
romans(_, _). % przykładowy zapis, który oznacza, że nie zależy nam na wartościach
To mówi Prologowi: „Przyjmij wszystkie możliwe wartości, ale nie będziemy ich używać ani sprawdzać”.
Zatem _
pełni rolę zmiennej, której wartości nie będziemy wykorzystywać w dalszej logice.
Predykaty i reguły:
% Fakty osoba(tomasz, 55, stolarz). osoba(krzysztof, 25, piłkarz). osoba(krzysztof, 25, rzeźnik). osoba(piotr, 25, złodziej). osoba(anna, 39, chirurg). romans(anna, piotr). romans(anna, krzysztof). romans(agnieszka, piotr). romans(agnieszka, tomasz). zamordowana(agnieszka). prawdopodobnie_zamordowana(agnieszka, kij_golfowy). prawdopodobnie_zamordowana(agnieszka, łom). pobrudzony(tomasz, krew). pobrudzony(agnieszka, krew). pobrudzony(krzysztof, krew). pobrudzony(krzysztof, błoto). pobrudzony(piotr, błoto). pobrudzony(anna, krew). posiada(tomasz, sztuczna_noga). posiada(piotr, rewolwer). podobne_obrażenia(sztuczna_noga, kij_golfowy). podobne_obrażenia(noga_od_stołu, kij_golfowy). podobne_obrażenia(łom, kij_golfowy). podobne_obrażenia(nożyczki, nóż). podobne_obrażenia(but_piłkarski, kij_golfowy). % Fakty o płci mężczyzna(piotr). mężczyzna(krzysztof). mężczyzna(tomasz). kobieta(anna). kobieta(agnieszka). % Reguły posiada(X, but_piłkarski) :- osoba(X, _, piłkarz). posiada(X, piłka) :- osoba(X, _, piłkarz). posiada(X, nóż) :- osoba(X, _, rzeźnik). posiada(X, nóż) :- osoba(X, _, chirurg). posiada(X, nożyczki) :- osoba(X, _, chirurg). posiada(X, łom) :- osoba(X, _, złodziej). posiada(X, noga_od_stołu) :- osoba(X, _, stolarz). posiada(X, narzędzie_zbrodni) :- posiada(X, rewolwer); posiada(X, nóż); posiada(X, kij_golfowy); posiada(X, nożyczki); posiada(X, but_piłkarski); posiada(X, noga_od_stołu); posiada(X, sztuczna_noga); posiada(X, łom). podejrzany(X) :- zamordowana(O), prawdopodobnie_zamordowana(O, Y), podobne_obrażenia(N, Y), posiada(X, N). motyw(X, zazdrość) :- mężczyzna(X), zamordowana(O), romans(O, X). motyw(X, zazdrość) :- kobieta(X), zamordowana(O), romans(O, M), romans(X, M), X \= O. motyw(X, pieniądze) :- mężczyzna(X), osoba(X, _, złodziej). morderca(X) :- podejrzany(X), zamordowana(O), motyw(X, _), pobrudzony(O, S), pobrudzony(X, S). motyw_mordercy(M) :- morderca(X), motyw(X, M).
Odpowiedz na pytania:
Kto posiada narzędzia zbrodni ?
posiada(X, narzędzie_zbrodni).
Kto jest podejrzany o morderstwo?
podejrzany(X).
Jakie motywy zbrodni miały poszczególne osoby?
motyw(X, M).
Kto jest mordercą?
morderca(X).
Jaki motyw miał morderca?
motyw_mordercy(M).
Struktury listowe w języku Prolog stanowią podstawowy mechanizm reprezentacji zbiorów danych. Listy są strukturami rekurencyjnymi, co umożliwia ich elastyczne przetwarzanie.
Lista w Prologu to uporządkowany zbiór elementów, zapisany w nawiasach kwadratowych i oddzielony przecinkami:
[el1, el2, el3]
Lista może być również pusta:
[]
Lista może być rozbita na głowę (pierwszy element) i ogon (reszta listy):
[H|T]
Przykład:
?- [H|T] = [1,2,3]. H = 1, T = [2,3].
Operator `member/2` sprawdza, czy element należy do listy:
member(X, [a,b,c]).
Operator `append/3` służy do łączenia dwóch list:
append([1,2], [3,4], Result). Result = [1,2,3,4].
Predykat `length/2` służy do określania długości listy:
length([a,b,c], N). N = 3.
Ze względu na rekurencyjny charakter list, większość algorytmów operujących na listach korzysta z rekurencji.
Przykład sumowania elementów listy:
sum([], 0). sum([H|T], S) :- sum(T, S1), S is H + S1.
Listy mogą zawierać zmienne, inne listy, a także złożone struktury:
[[a,b], [c,d]]
Mogą także być niedomknięte (ang. open-ended lists):
[1,2|X]
Jest to przydatne przy konstruowaniu dynamicznych list.
Predykat wypisujący każdy element listy w osobnej linii:
print_list([]). print_list([H|T]) :- write(H), nl, print_list(T).
Przykład użycia:
?- print_list([apple, banana, cherry]). apple banana cherry
Aby uzyskać pierwszy element listy, możemy użyć dopasowania wzorców (pattern matching) z użyciem operatora |.
Przykładowy predykat:
first_element([H|_], H).
Przykład użycia:
?- first_element([a, b, c], X). X = a.
Aby uzyskać drugi element listy, możemy użyć dopasowania wzorców, omijając pierwszy element.
Predykat:
second_element([_, Second|_], Second).
Przykład użycia:
?- second_element([x, y, z], X). X = y.
Aby uzyskać ostatni element listy, możemy wykorzystać rekurencyjne dopasowanie wzorców.
Predykat:
last_element([X], X). last_element([_|T], X) :- last_element(T, X).
Przykład użycia:
?- last_element([a, b, c, d], X). X = d.
Aby sprawdzić, czy dany element znajduje się w liście, można skorzystać z wbudowanego predykatu `member/2`, albo zdefiniować własną wersję.
Wersja oparta na rekurencji:
in_list([X|_], X). in_list([_|T], X) :- in_list(T, X).
Przykład użycia:
?- in_list([1, 2, 3, 4], 3). true. ?- in_list([a, b, c], d). false.
Alternatywa: użycie wbudowanego predykatu `member/2`:
?- member(3, [1,2,3,4]). true.
Predykat sprawdzający, czy elementy listy numerycznej rosną lub są równe (nie maleją):
sorted_asc([]). sorted_asc([_]). sorted_asc([X, Y | T]) :- X =< Y, sorted_asc([Y | T]).
Przykład użycia:
?- sorted_asc([1, 2, 2, 4, 5]). true. ?- sorted_asc([1, 3, 2, 4]). false.
Predykat, który wstawia element `X` do posortowanej listy rosnącej `List`, zwracając nową listę `Result`, również uporządkowaną rosnąco:
insert_sorted(X, [], [X]). insert_sorted(X, [H|T], [X,H|T]) :- X =< H. insert_sorted(X, [H|T], [H|R]) :- X > H, insert_sorted(X, T, R).
Przykład użycia:
?- insert_sorted(3, [1, 2, 4, 5], Result). Result = [1, 2, 3, 4, 5].
Predykat sortujący listę numeryczną rosnąco za pomocą algorytmu sortowania przez wstawianie (*insertion sort*).
Definicja:
insert_sorted(X, [], [X]). insert_sorted(X, [H|T], [X,H|T]) :- X =< H. insert_sorted(X, [H|T], [H|R]) :- X > H, insert_sorted(X, T, R). insertion_sort([], []). insertion_sort([H|T], Sorted) :- insertion_sort(T, SortedT), insert_sorted(H, SortedT, Sorted).
Opis działania:
Przykład użycia:
?- insertion_sort([4, 1, 3, 2], Sorted). Sorted = [1, 2, 3, 4].
Predykat `length_list/2` oblicza długość listy – czyli liczbę jej elementów – za pomocą rekurencji.
Definicja:
length_list([], 0). length_list([_|T], N) :- length_list(T, N1), N is N1 + 1.
Przykład użycia:
?- length_list([a, b, c, d], N). N = 4.
Alternatywnie, można użyć wbudowanego predykatu `length/2`:
?- length([a, b, c, d], N). N = 4.
Predykat `sum_list/2` oblicza sumę wszystkich elementów numerycznych znajdujących się w liście.
Definicja:
sum_list([], 0). sum_list([H|T], Sum) :- sum_list(T, Rest), Sum is H + Rest.
Przykład użycia:
?- sum_list([1, 2, 3, 4], S). S = 10.
Można również użyć wbudowanego predykatu `sum_list/2`, który działa identycznie:
?- sum_list([1,2,3,4], S). S = 10.
Predykat `average_list/2` oblicza średnią arytmetyczną wszystkich elementów numerycznych w liście.
Wymaga dwóch pomocniczych predykatów:
Definicja:
sum_list([], 0). sum_list([H|T], Sum) :- sum_list(T, Rest), Sum is H + Rest. length_list([], 0). length_list([_|T], N) :- length_list(T, N1), N is N1 + 1. average_list(List, Avg) :- sum_list(List, Sum), length_list(List, Length), Length > 0, Avg is Sum / Length.
Opis działania:
Przykład użycia:
?- average_list([2, 4, 6, 8], A). A = 5.0.
Uwaga: predykat sprawdza, czy długość listy jest większa od zera, aby uniknąć dzielenia przez zero.